5 اکتبر 2023- تحقیقات جدیدی که در نشست سالانه انجمن اروپایی مطالعه دیابت (EASD) در هامبورگ، آلمان (2 تا 6 اکتبر) ارائه شد، نشان می‌دهد که توده عضلانی کم با خطر دو برابری مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی در افراد دیابتی مرتبط است.

تجزیه و تحلیل داده های مربوط به بزرگسالان آمریکایی نشان داد که این ارتباط مستقل از فرتوتی(ضعف و سستی یا frailty)، کنترل قند خون و عوارض ریز عروقی رتینوپاتی (آسیب به رگ های خونی شبکیه چشم) و نفروپاتی (بیماری کلیوی) است.

سارکوپنی به از دست دادن توده ی عضلانی و قدرت عضلات با افزایش سن اشاره دارد که با بیماری قلبی عروقی(CVD) و مرگ و میر در افراد مبتلا به دیابت مرتبط است. با این حال، مشخص نیست که این رابطه تا چه حد تحت تأثیر کنترل قند خون یا عوارض دیابت قرار می گیرد. همچنین در مورد تأثیر سارکوپنی بر بیماری های قلبی عروقی و مرگ و میر در افراد مبتلا به دیابت اتفاق نظر وجود ندارد.

برای کسب اطلاعات بیشتر، محققان دانشگاه هالیم، در کره جنوبی، از داده های 1514 بزرگسال مبتلا به دیابت (سن بالای 20 سال) که در نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه(NHANES) در ایالات متحده شرکت کرده بودند، استفاده کردند.

از 1514 شرکت کننده (55.6 درصد زن)، 196 نفر توده عضلانی کمی داشتند (ASMI  کمتر از 7 کیلوگرم بر مترمربع برای مردان، یا کمتر از 5.5 کیلوگرم بر مترمربع برای زنان). میانگین سنی شرکت کنندگان با توده عضلانی کم 63.5 سال و میانگین مدت ابتلای آنها به دیابت 14.5 سال داشتند. (هیچ تمایزی بین دیابت نوع 1 و نوع 2 صورت نگرفت.)

تعداد 1318شرکت‌کننده دیگر (48.3 درصد زن) توده عضلانی طبیعی داشتند. میانگین سنی آنها 54 سال و میانگین مدت دیابت 10.4 سال بود.

داده های NHANES همچنین شامل اطلاعاتی در مورد طیف وسیعی از ویژگی های دیگر، از جمله وضعیت سیگار کشیدن، مصرف الکل، عوارض میکروواسکولار،HbA1c (معیار کنترل قند خون) و ضعف بود.

شرکت کنندگان به طور متوسط 9.3 سال پیگیری شدند. در این مدت 413 مورد مرگ به هر دلیلی ثبت شد (106 نفر با توده عضلانی کم و 307 نفر با توده عضلانی طبیعی). 147 مورد از این مرگ‌ها ناشی ازCVD بود (42 نفر با توده عضلانی کم، 105 نفر با توده عضلانی طبیعی).

محققان دریافتند که توده عضلانی کم با خطر بالاتر مرگ و میر ناشی از همه علل و مرگ و میر ناشی از CVD همراه بود. شرکت‌کنندگانی که توده عضلانی کمی داشتند، 44 درصد بیشتر از افرادی که توده عضلانی طبیعی داشتند، به هر دلیلی در طول پیگیری جان خود را از دست دادند. آنها همچنین دو برابر بیشتر از افرادی که توده عضلانی طبیعی داشتند، در معرض خطر مرگ ناشی از CVD بودند.

نتایج برای سن، جنس، نژاد/قومیت، وضعیت سیگار کشیدن، مصرف الکل، چاقی مرکزی، سابقه سرطان، فشار خون بالا(HTN)، دیس لیپیدمی (سطح ناسالم چربی خون)، حوادث CVD گذشته از جمله حملات قلبی، و مدت زمان دیابت، عوارض میکروواسکولار و HbA1c، تنظیم شد.

تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که توده عضلانی کم با مرگ و میر ناشی از همه علل و مرگ و میرCVD، صرف نظر ازHbA1c و عوارض میکروواسکولار مرتبط است. ارتباط بین توده عضلانی کم و مرگ و میر ناشی از CVD نیز مستقل از ضعف یا frailty بود، همانطور که توسط یک شاخص frailtyمتشکل از 46 متغیر، از جمله مشکلات حافظه، اقامت در بیمارستان و نتایج آزمایش خون تعریف شد.

نویسندگان نتیجه‌گیری کردند که افزایش خطر مرگ در افراد مبتلا به دیابت که توده عضلانی کمی دارند، ناشی از ضعف، کنترل ضعیف قند خون یا عوارض میکروواسکولار نیست، بلکه به دلیل از دست دادن خود عضله است. تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود چگونه سارکوپنی خطر مرگ را افزایش می دهد.

دکتر Jae Myung Yu یکی از رهبران این مطالعه، گفت: برای اکثر افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و اضافه وزن یا چاقی، دستورالعمل های تغذیه، فعالیت بدنی و درمان های رفتاری را برای دستیابی به کاهش وزن و حفظ آن توصیه می کنند. با این حال، برای ارزیابی اهداف درمانی تنها بر اساس کاهش وزن محدودیت هایی وجود دارد، زیرا وزن بدن نمی تواند بین توده چربی و عضله تمایز قائل شود و بنابراین مشخص نمی کند که آیا فردی دچار سارکوپنی است یا خیر. مهم است که ترکیب بدنی افراد را هنگام درمان چاقی و مدیریت وزن در افراد مبتلا به دیابت، در نظر بگیرید.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2023-10-muscle-mass-two-fold-death-heart.html